Rozdział 9

- Jak wlazłeś do mojego pokoju?  - syknęłam ze złości.

- No wiesz, Zbyszek ma swoje sposoby.

- Dobra wszedłeś to teraz spieprzaj. – wszędzie było bardzo ciemno.

Nastąpiła cisza, a następnie poczułam że obejmuję moją szyję i zaczyna całować w usta.

- Myślisz, że jak jesteś sławny to możesz mieć każdą? Hah, zabawny jesteś. Po co tu przyszedłeś? Przecież wiesz, że cię nie trawię. – odepchnęłam go.

- Ale kara za tą wodę musi być. – odpowiedział spokojnie.

- Czyli?

- No nie wiem, na przykład umów się ze mną na kolację.

I TU, W TYM MIEJCU JAK STOJĘ NIE MOGŁAM PRZESTAĆ SIĘ ŚMIAĆ.

- Co cię tak rozśmieszyło? – spytał.

- Że ja mam niby się z tobą na kolację umówić? Jeszcze do końca mnie nie poyebało.

- Nie to nie i tak zaproponowałem ci tą łagodniejszą karę…

Nagle poczułam coś na swoich włosach. To była chyba jakaś mysz. Hah, idiota myślał że się wystraszę…

- Po co rzuciłeś na moje włosy ta biedną myszkę? – zaśmiałam się.

- Yyy… to się ten, nie boisz mysz? Każda dziewczyna, którą znam, reaguje, dość panicznie.

- Ale nie, ja. Wyjdź. – powiedziałam.

NO PORSZE JEDNAK TYM RAZEM POSŁUCHAŁ.

PERSPEKTYWA ZBYSZKA:

- I co? – spytał Winiar, gdy wszedłem do pokoju chłopaków.

- Wy to kurwa też macie te pomysły. Ona się nie boi mysz…

- Jak to? Przecież każda dziewczyna boi się mysz. – pokiwał ze zdumieniem Kłos.

- Nawet Pit się ich boi. – roześmiał się Kurek.

- Musimy wymyśleć coś innego. – zamyśliłem się.

- Jak chcecie, ale ja w tym nie biorę udziału. – powiedział Kurek, a Igła go poparł.

- Cykacie się tej małolaty? – zapytał Kubiak.

- Nie to nie, już ja coś wymyślę… Coś co zapamięta do końca życia. Niech wie, że ze Zbyszkiem się nie zadziera. – powiedziałem i poszedłem do swojego pokoju, obmyślać plan.

PERPSEKTYWA OLIWI:

Zapaliłam światło, usiadłam na łóżku i zaczęłam zastanawiać się, jakim naprawdę idiotą jest Zbyszek…

Poszłam wziąć kąpiel, a następnie położyłam się spać.

Obudziłam się o 6.00. Dziewczyny już nie spały. Przypadkowo usłyszałam ich rozmowę.

- Przecież ona ich zajebie. – powiedziała Marta.

- Ej, Oliwia jeszcze śpi, to chodźmy…

- Nie śpię, o co chodzi? – odezwałam się.

- Nie, nic. – stwierdziła Kaśka.

- Kaśka.. I tak się dowiem.

- To wyjdź na korytarz.. – skrzywiła się Marta.

OK WYJDE.

Otworzyłam drzwi i zobaczyłam…

KURWA! TO MOJA BIELIZNA! 

Od razu zaczęłam ją zbierać…

- Kto to kurwa zrobił? – wpadłam do pokoju, gdy już wszystko zebrałam.

- A jak myślisz? – zapytała Kaśka.

- Zbigniew. Idę mu zajebać…

- Stój. – usłyszałam za sobą.

NIE ZAREAGOWAŁAM.

Wpadłam do pokoju tej jebanej gwiazduni. Chciałam go zabić! Nie spał…

- Ej, nie wiesz, że jak się wchodzi to się puk…

- Zamknij się! Ustałam przed jego łóżkiem i zwrócona byłam w jego stronę. – Jeżeli myślisz, że ze mną zjebie możesz tak pogrywać to się mylisz! Jesteś kretynem, który myśli, że każda cię  chce… - nie zdążyłam dokończyć, bo złapał mnie za biodra, przekręcił  i w ten o to sposób wylądowałam pod nim.

- Teraz to ty słuchaj. Należało ci się! Nie będzie jakaś gówniara z domu dziecka mnie obrażała! Nie po to wyrabiałem sobie latami reputacje, żeby ktoś ją zniszczył…

- I co jak z domu dziecka to gorsza? A gwiazda Zbigniew to kurwa nie wiadomo kto… Jesteś żałosny, puszczaj to boli…! – krzyknęłam.

- I bardzo dobrze, po co tu przyszłaś?

- Jeszcze raz tkniesz moich rzeczy… i Mnie…

- To co, zajebiesz mi? – spytał.

- Tak. Złaś ze mnie… bo zacznę krzyczeć!

- Za chwilę…

- Złaź!

W tej chwili przysunął swoją gębę i usiłował mnie pocałować i nawet nie mogłam temu zapobiec, bo trzymał mnie za ręce…

Tak, udało mu się. Na szczęście, ktoś wszedł do pokoju.. To był Kubiak.. Zbyszek w końcu się ode mnie oderwał.

Na odejście, przywaliłam mu w gębę.

PERSPEKTYWA ZBYSZKA:

- Yyy, coś się tu wydarzyło? – spytał Michał.

- Zwariowałeś? Ale plan zadziałał.. – zatarłem ręce.

- Ale oberwałeś, ma przyłożenie. – zaśmiał się mój współlokator.

- Było warto… - pokiwałem głową i poszedłem do łazienki.

PERSPEKTYWA OLIWI:

Szłam wkórwiona na maksa przez korytarz, nie patrzyłam czy ktoś idzie czy też nie. Nagle ktoś oberwał ode mnie z bara. To Pit.

- Oliwia? – zawrócił się do mnie. – Coś się stało?

- Nie na widzę go, rozumiesz?

- Ale kogo? – pytał z tym swoim spokojem.

- Tego całego Zbyszka! O co mu chodzi? Myśli, że może mieć każdą? – spytałam, a on patrzył na mnie jak na idiotkę.

- Spokojnie, po prostu Zibi taki jest…

- Nie obchodzi mnie to!

- Ale mnie obchodzi, nie mogę patrzeć jak tak się denerwujesz. – zaczerwienił się.

YYyyyy.. Że co?

- Dziękuję. – pocałowałam go w policzek. – Idę. Cześć. – skierowałam się do swojego pokoju.

Wzięłam rzeczy na trening i pognałam na halę, w końcu dziś miałam być wcześniej. Nawet nie miałam ochoty na śniadanie.

Przebrałam się i zaczęłam się rozgrzewać.

- Żyleta? – podszedł trener.

- Jestem, trener wczoraj kazał być…

- Tak, pamiętam. Wiesz, że już za dwa dni pierwszy mecz?

- Wiem.

- Od ciebie najwięcej oczekuję…

- Postaram się zagrać jak najlepiej, ale wie trener, że na zwycięstwo musi pracować cały zespół…

- Jasne, że tak.. Dobra weź piłkę i poćwicz żuty. – wydał polecenie.

Tak też uczyniłam. Po 30 minutach zaczęły się schodzić dziewczyny. Podzieliłyśmy się na dwie drużyny i zaczęłyśmy grę.

Po treningu czas na godzinę siłowni. Następnie wróciłam do pokoju, przebrałam się  http://allani.pl/zestaw/877255?utm_expid=61693057-22.Gu315WZ3TzOxkhpKTEtYcw.0&utm_referrer=http%3A%2F%2Fallani.pl%2Fprofil , a następnie poszłam coś zjeść.

DWA DNI PÓŹNIEJ :

Tak, dziś pierwszy mecz. Najbardziej wkurza mnie to, że ci siatkarze będą na tym meczu… Zjadłam śniadanie, a następnie poszłam na halę, na ostatnie spotkanie przed meczem. Omówiliśmy taktykę. Spojrzałam na dziewczyny… Nie wyglądały za dobrze. Były strasznie zdenerwowane.

Trener poszedł a ja postanowiłam zmotywować je.

- Dziewczyny co jest? Jak tak patrzę na was, to aż mi się kurwa grać odechciewa..

- Wiesz, przecież, że to nasz pierwsz..

- Mój też. Ale jesteśmy pewne zwycięstwa tak?

Usłyszałam pojedyncze tak.

- Kurwa jesteśmy czy nie? – wrzasnęłam.

- Tak! – odpowiedziały chórem.

- I tak ma być. – uśmiechnęłam się. – Posłuchajcie, musimy dać z siebie maxa. Nie możemy już na wstępie odpuścić. Trzymamy się taktyki i działamy z głową, jasne?

Pokiwały głową. Już za 30 minut mecz.

Wsiadłyśmy do autokaru i pojechałyśmy do miejscowości o 2 km oddalone od Spały. Po 10 minutach byłyśmy na miejscu. Poszłyśmy do szatni się przebrać, a następnie weszłyśmy na halę się rozgrzać. Już z daleka widziałam na trybunach siatkarzy.

 *************************************************************************

Czyta ktoś to wgl? :D