Rozdział 4

Gdy brałam kąpiel, nagle usłyszałam pukanie.

- Kaśka, Marta ruszcie dupę! – wydarłam się na cały pokój.

Pukanie nie ustawało. Obwinęłam się ręcznikiem i wyszłam otworzyć drzwi.

- Czego? – spytałam gdy w drzwiach zobaczyłam Piotrka Nowakowskiego.

- Cześć. – zająkał się i nagle zrobił się czerwony.

Ja zaczęłam się śmiać – ŚMIAĆ – nie nabijać.

- Sory, nigdy nie widziałeś dziewczyny w ręczniku?

- Jest może Kasia? – zapytał zawstydzony.

- Poczekaj, zobaczę pod łóżkiem. – cofnęłam się, a on pokiwał głową.

- Co? – zapytał po chwili. Widocznie jego zapłon zarejestrował moją odpowiedź.

- Nie ma jej. – powiedziałam.

- A mogę na nią poczekać? – spytał z uśmiechem.

- Taaa. Tylko ja idę do łazienki dokończyć kąpiel. Musisz sobie radzić sam. – puściłam mu oczko i poszłam.

Po 10 minutach wyszłam ubrana na imprezę. W pokoju zastałam tylko Kaśkę i Martę.

- To jak gotowe? – spytałam.

- I ty w tym idziesz? – zaśmiała się Marta.

- No raczej.

- O nie, masz to. – ze swojej szafki wyjęła ten zestaw : http://allani.pl/zestaw/876556 .

- Nie włożę tego.

- Włożysz. – rzuciła to na mnie.

- Nosz kurwa… dobra, ale pamiętaj ostatni raz wkładam takie szmaty na siebie.

Poszłam i to ubrałam. Włosy rozpuściłam i umalowałam się. Kaśka i Marta poszły wcześniej. Około 20.00 zaczęłam się zbierać. Po 20 minutach spacerkiem byłam już na miejscu.

Wchodząc do klubu, rozejrzałam się. Grała głośna muzyka, wiele osób tańczyło na parkiecie i w rogu… zobaczyłam jak przy stoliku siedzą: Kurek, Marta, Kaśka, Pit, Zibi, Ignaczak i jeszcze dwie jakieś dziewczyny. Patrząc na nich, napotkałam wzrok Kurka i Pita, którzy mi się przyglądali. Szybko odwróciłam wzrok. Chciałam iść do wolnego stolika, ale ktoś zastawił mi drogę... A był to Robert Lewandowski i Andrzej Wrona.

- Hej. Poznaj Roberta. To mój przyjaciel. Robert to jest Oliwia, ale woli jak się na nią mówi ,,Żyleta’’.

- Hej. – powiedziałam krótko, a on zmierzył mnie od góry do dołu.

- Cześć. – uśmiechnął się. Widocznie zauważył, że widzę jak on się na mnie gapi. – Napijemy się czegoś? Tak na początek znajomości? – zaproponował.

Mój wzrok odruchowo skierował się na siatkarzy. Tak, byłam obserwowana.

- Jasne. – odpowiedziałam i poszliśmy usiąść.

- Proszę. – Ten cały Lewandowski podał mi drinka.

- Dzięki.

- Słuchajcie, ja lecę. Muszę coś załatwić.  –oznajmił Wrona i poszedł.

O nie Wrona! Tak to ja się nie bawię. Wracaj!

- Może zatańczymy? – nie odpuszczał piłkarz.

- Chętnie. – Hm.. jakby to Zdzicha powiedziała? Robię dobrą minę do złej gry…

KURWA, DLACZEGO W TYM MOMENCIE MUSIELI PUŚCIĆ TĄ GŁUPIĄ WOLNĄ PIOSENKĘ?! JAK ZNAJDĘ D-JA TEJ IMPRY… ZAJEBIĘ!

Lewy objął mnie w pasie, a następnie znajdował się blisko mnie i mojej twarzy. Stanowczo za blisko.

Nagle ktoś zjawił się obok mnie. To był szanowny Sir Zbigniew Bartman…

- Odbijamy. – uśmiechnął się i po chwili objął mnie w pasie.

Co zrobił Robert? Zmieszał się i wrócił do stolika, a następnie dokładnie obserwował każdy nasz ruch.

Hm… nie wiem co gorsze… Tańczyć z Lewandowskim, czy ze Zbyszkiem..

- Nie musisz mi dziękować, widziałem jak się z nim męczysz. – zaśmiał się.

- Masz rację, ale teraz też się męczę.. bo wiesz.. mógłbyś zejść z moich stóp? – skrzywiłam się.

- Sorry.. – spojrzał skrępowany.

Piosenka dobiegła końca, a ja zostałam przywołana ręką przez… Lewego.

- Łączy coś was? – wypalił.

- Z tym siatkarzyną? – roześmiałam się.

- To dobrze. – uśmiechnął się, wziął drinka i usiadł bliżej mnie.

- Tam było ci nie wygodnie? – spojrzałam na niego.

- Było dobrze, ale teraz jest o niebo lepiej. Chyba ci to nie przeszkadza?

- Nie. – wzięłam łyk napoju.

Nagle poczułam czyjąś rękę na swoim udzie. Spojrzałam na Roberta.

EJ, CO TO MA ZNACZYĆ?

Wkurzona wzięłam drinka i wylałam go na jego twarz.

- Co ty robisz? – wrzasnął a następnie zaczął wycierać twarz serwetką.

- Nie pozwolę żeby jakiś obcy facet mnie macał.. – wstałam i chciałam odejść, ale on chwycił mnie za nadgarstek.

- Tylko jej coś zrób, a obiecuję, że rozpierdolę Ci ten ryj. – usłyszałam głos za sobą.

KUREK? WTF?

Zobaczyłam jak Lewy patrzy na Bartka jakby chciał go zabić, ale spokojnie odchodzi szepcząc mi do ucha, że to nie koniec.

- Uważaj na niego. – Gwiazdor, a zarazem wybawca Kurek przysiadł się do mnie.

Tak, wiem powinnam teraz sobie o nim myśleć, że to fajny gość bo mnie obronił.. Ale tak nie jest… Mam do niego pewnego rodzaju uprzedzenie.

- Chcesz za to brava? Sorry nie pomyślałam o telewizji… . – powiedziałam, wstałam i skierowałam się na dwór.

- Coś Ci się stało?  Wiesz wystarczyło by zwykłe dziękuję. – on wybiegł za mną.

Uczepił się ten Kurek, nie ma co…

- Nie, dlaczego? – zapytałam.

I mój plan legł… A byłaby świetna okazja żeby sobie zapalić. Ej, zaraz, nie będziesz się chyba przejmować jakimś tak Kurkiem…

Wyjęłam z torebki papierosa, podpaliłam go i zaczęłam się delektować tą rozkoszną chwilą.

- Odradzam ci.. I ty grasz w ręczną?

- Jedno nie wyklucza drugiego.

- Ale bardzo przeszkadza…

- Skąd wiesz? Taki ideał jak ty pewnie nigdy nie palił. Wzór, wzór i jeszcze raz.. ech nie ważne…

- Zawsze oceniasz ludzi po pozorach? Dlaczego nie możesz być po prostu miła dla innych, np. Jak Kaśka i Marta.

- Kurwa, jak nie chcesz ze mną gadać, albo przebywać, to idź se do nich, a nie wybiegasz za mną bronisz., mnie.. Wiem, że nie jestem idealna, ale nikogo nie udaję. Dobra miejmy to za sobą, odpierdol się ode mnie i będzie najlepiej, im dalej od siebie tym lepiej. – powiedziałam i poszłam przed siebie.

Zobaczyłam jakąś ławką, usiadłam na niej. Przemyślałam kilka rzeczy, a następnie wróciłam do ośrodka. 

 ******************************************************************************

;D Komentujeeemy!